domingo, 16 de febrero de 2020
viernes, 14 de febrero de 2020
A CEA DE PASCUA E A RESURRECCIÓN DE XESÚS
A CEA DE PASCUA
A cea de Pascua era unha festa do pobo
xudeu. Nela celebraban que Deus os liberou da escravitude e fixo con eles unha
alianza para sempre. A Pascua foi a última cea de Xesús antes de entregar a súa
vida por todos.
A ÚLTIMA CEA
Xesús sabía que os seus inimigos o
buscaban para matalo. É antes de que chegase ese momento, quixo celebrar
a cea de Pascua cos seus amigos os apóstolos.
Durante a cea, Xesús tomou o pan
que había sobre a mesa, bendiciuno, partiuno, e déullelo aos seus amigos
mentres dicía:
- Tomade e comede, isto é o meu corpo,
que se entrega por vós. Facede isto en memoria miña.
Logo, colleu nas súas mans a copa de
viño, fixo o mesmo que co pan e díxolles:
- Bebede todos desta copa, é a copa do
meu sangue, o sangue dunha nova alianza que se derrama por todos.
A RESURRECCIÓN DE XESÚS
Os apóstolos, coa resurrección,
convencéronse de que Xesús era o Fillo de Deus. A vida, a morte e a
resurrección de Xesús demostraron a grandeza do amor de Deus.
A resurrección de Xesús é o
acontecemento máis importante da relixión cristiá porque representa
a vitoria do amor e a vida sobre o
pecado e a morte. Pola resurrección de Xesús sabemos que a morte é o paso a
unha vida nova, feliz e para sempre.
Pola súa morte e Resurrección Xesucristo
"abriunos" o ceo. Aqueles que creron nel permanecerán fieis á súa
vontade participan na súa gloria.
jueves, 13 de febrero de 2020
domingo, 9 de febrero de 2020
A ÚLTIMA CEA- HISTORIA
A última cea
Cando chegou o día da festa dos Pans sen fermento, en que debía sacrificarse o cordeiro da Pascua, Jesús enviou a Pedro e a Juan, dicíndolles:
―Vaian facer os preparativos para que comamos a Pascua.
―Onde queres que a preparemos? —preguntáronlle.
―Miren —contestou el—: ao entrar vostedes na cidade sairalles ao encontro un home que leva un cántaro de auga. Sígano ata a casa en que entre, e díganlle ao dono da casa: “O Mestre pregunta: Onde está a sala na que vou comer a Pascua cos meus discípulos?” El mostraralles na planta alta unha sala ampla e amoblada. Preparen alí a cea.
Eles fóronse e atoparon todo tal como habíalles devandito Jesús. Así que prepararon a Pascua.
Cando chegou a hora, Jesús e os seus apóstolos sentaron á mesa. Entón díxolles:
―Tiven moitísimos desexos para comer esta Pascua con vostedes antes de padecer, pois lles digo que non volverei comela ata que teña o seu pleno cumprimento no reino de Deus.
Logo tomou a copa, deu grazas e dixo:
―Tomen isto e repártano entre vostedes. 18 Dígolles que non volverei beber do froito da vide ata que veña o reino de Deus.
Tamén tomou pan e, despois de dar grazas, partiuno, deullo a eles e dixo:
―Este pan é o meu corpo, entregado por vostedes; fagan isto en memoria de min.
Da mesma maneira tomou a copa despois da cea, e dixo:
―Esta copa é o novo pacto no meu sangue, que é derramada por vostedes.
domingo, 2 de febrero de 2020
A CORESMA
A CORESMA
A Coresma é o tempo litúrxico de conversión, que marca a Igrexa para
prepararnos á gran festa da Pascua. É tempo para arrepentirmos dos nosos
pecados e de cambiar algo de nós para ser mellores e poder vivir máis preto de
Cristo.
A Coresma dura 40 días; comeza o Mércores de Cinza e termina antes da Misa
da Cea do Señor do Xoves Santo. Ao longo deste tempo, sobre todo na liturxia do
domingo, facemos un esforzo por recuperar o ritmo e estilo de verdadeiros
crentes que debemos vivir como fillos de Deus.
A cor litúrxica deste tempo é o morado que significa loito e penitencia. É
un tempo de reflexión, de penitencia, de conversión espiritual; tempo de
preparación ao misterio pascual.
Na Coresma, Cristo convídanos a cambiar de vida. A Igrexa convídanos a
vivir a Coresma como un camiño cara a Xesucristo, escoitando a Palabra de Deus,
orando, compartindo co próximo e facendo obras boas. Convídanos a vivir unha
serie de actitudes cristiás que nos axudan a parecernos máis a Xesucristo, xa que
por acción do noso pecado, afastámonos máis de Deus.
Por iso, a Coresma é o tempo do perdón e da reconciliación fraterna. Cada
día, durante toda a vida, habemos de arroxar dos nosos corazóns o odio, o
rancor, a envexa, os celos que se opoñen ao noso amor a Deus e aos irmáns. En
Coresma, aprendemos a coñecer e apreciar a Cruz de Xesús. Con isto aprendemos
tamén a tomar a nosa cruz con alegría para alcanzar a gloria da resurrección.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)